واشرها بصورت یک حلقه که به‌ طور معمول از جنس فلز یا پلاستیک با سوراخی در وسط و با قطرها و ضخامتهای مختلف ساخته می‌شود. وظیفه اصلی واشرها توزیع فشار بصورت یکنواخت بدون آسیب رساندن به سطح و همچنین اطمینان از اعمال فشار بر روی یک سطح صاف می‌باشد و محل قرار گرفتن واشرها بین مهره یا گل پیچ با بدنه دستگاه است. از کاربردهای دیگر واشر می‌توان به پر کردن فضای خالی بین اتصالات, جلوگیری از شل شدن اتصال, آب بند کردن و جلوگیری از نفوذ مایعات و ایجاد یک عایق الکتریکی بین دو قطعه اشاره کرد.

واشرها از مواد و متریال مختلفی ساخته می‌شوند که معمول‌ ترن آنها آهن, فولاد کربنی, فولاد ضد زنگ و پلاستیک است. در بین این مواد فولاد کربنی استحکام بالاتری دارد. با استفاده از پوشش گالوانیزه برای واشرهای آهنی و فولاد کربنی مقاومت مناسبی در برابر خوردگی ایجاد می‌شود در صورتی که واشرها با جنس فولاد ضد زنگ مقاومت بسیار بالایی نسبت به خوردگی دارند. از واشرهای پلاستیکی می‌توان به عنوان عایق مناسب الکتریسیته یا در مواردی که نیروی بسیار ناچیزی وجود دارد استفاده کرد. واشرهای مسی و آلومینیوم از دیگر واشرهای موجود بوده وبه علت داشتن نرمی مناسب می‌توانند در مواردی آب بندی ایجاد نمایند. 

بر اساس نوع کار مکانیکی می‌توان واشر ها را به سه دسته کلی تقسیم کرد. واشر ساده یا واشر تخت (در زبان انگلیسی Flat Washer), واشر فنری و واشر قفلی. واشر تخت فلزی رایج ترین نوع واشر است که مطابق با استاندارد DIN 125 تولید می‌شود (مشاهده استاندارد DIN 125).

همان طور که در بالا اشاره شد واشر پلاستیکی که معمولا از جنس نایلون (Nylon) ساخته می‌شود علاوه بر وظیفه اصلی خود که همان توزیع فشار بصورت یکنواخت است عایق الکتریکی بوده و به همین دلیل در مونتاژ بردهای الکتریکی کابرد فراوانی دارد. ذکر این نکته لازم است که اعمال فشار بالا به این مدل واشر (هنگام که اتصال با پیچ فلزی) باعث خرابی آن و از بین رفتن خاصیت عایق بودن واشر می‌شود.